تصمیمات مقطعی طی دو دهه گذشته، مسیر این صنعت را به‌سمت مونتاژکاری سوق داده و فرصت طلایی برای تبدیل ایران به‌یک قطب طراحی و تولید مستقل خودرو را به‌محاق برده است. از همین رو محمود نجفی سهی، قطعه‌ساز خودرو به‌بیان نظرات خود دراین‌باره پرداخت.
نوسان نرخ ارز و چالش‌های بین‌المللی چه تاثیری می‌تواند روی صنعت‌خودرو داشته باشد؟
معتقدم این شرایط به نفع تولید داخل است؛ واقعیت این است که همین فشارها می‌تواند یک «فال نیک» باشد. چراکه شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین خیانت به تولید ملی مونتاژکاری است.
تاثیر مونتاژ و واردات خودرو در صنعت و بازار را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در یک جلسه کاری که چندی پیش برگزار شد، یکی از مدیران ارشد گفت: «وقتی می‌توانیم خودرو را وارد کنیم، چرا برویم سراغ تولید سخت و پرریسک؟» این تفکر باعث شد صنعت‌خودرو ایران سال‌ها عقب بیفتد. امیدوارم این شوک‌های ارزی و تحریمی، سیاست‌گزاران صنعتی را بیدار کند. چراکه صنعت‌خودرو باید واقعی باشد، نه روی کاغذ؛ اگر بخواهیم، می‌توانیم مانند کره‌جنوبی صاحب صنعت‌خودرو شویم؛ اما به شرط این‌که تصمیم درست گرفته شود.
یکی از نگرانی‌ها وابستگی به چین است. آیا محدودیت‌ها می‌تواند موجب افزایش داخلی‌سازی شود یا بالعکس صنعت را ضعیف‌تر می‌کند؟
تجربه شخصی من این را ثابت کرده که واردات یا مونتاژ خودروهای چینی منجر به تضعیف صنعت خودرو می‌شود؛ من با یک خودروساز خصوصی مدتی همکاری می‌کردم. در چهار مدل خودرو مونتاژی، چهار نوع برف‌پاکن گذاشته بودند که حتی یک واشر هم در میان آن‌ها مشترک نبود. این سیاست نشان می‌دهد که چینی‌ها طوری بازی می‌کنند که داخلی‌سازی صرفه نداشته باشد.
وقتی می‌خواهید قطعه‌ای را در داخل تولید کنید، قیمت را آن‌قدر پایین می‌آورند که سرمایه‌گذاری بی‌فایده شود. برعکس، برای قطعاتی که تولیدشان در داخل ممکن نیست، آن‌قدر قیمت را بالا می‌برند که سرسام‌آور می‌شود. یعنی عملا راه بومی‌سازی را می‌بندند.
